Worst maken: Porkert style.

Vleesmolen en worstvuller in huis, uitgebeende varkensnek (procureur) aangeschaft: klaar om zelf worst te maken.
Dit maal besloten een recept uit charcuterie redelijk goed te volgen. Ongeveer een kilo procureur in blokjes gesneden, flinke bos fijngesneden salie uit eigen tuin erbij, 5 cm verse geraspte gember, halve bol geperste knoflook, eetlepel zout en flink wat versgemalen zwarte peper. Alles goed doorelkaar gemengd en in ovenschaal in de vriezer gezet tot licht aangevroren.
Vlees met de Portkert fijngemalen. Paniekmoment 1: vleesmolen loopt vast op bindweefsel en vet. Oplossing: niet de hele molen volrammen met vleesbrokken, een voor een in de vulopening doen en dan draait ie als een zonnetje.
Ik had nu een kilo gekruid varkensgehakt. Cruciaal voor de worstbereiding is dat je er dan een worstdeeg van maakt door het vleesmengsel goed te mengen. Je krijgt dan een emulsie die een stuk taaier en kleveriger is dan het oorspronkelijke maalsel. Deze stap is belangrijk voor een homogene vulling en sappig resultaat. Dit is ook de reden dat je niet direct in een darm moet malen. Met de worstopzet van de Porkert vleesmolen moet je dus eerst gewoon het vlees malen, dan mengen, en vervolgens weer met de molen in de darmen proppen.
Darm gewassen en op de tuit van de Porkert worstvuller gezet. Paniekmoment 2: darm in de knoop. Oplossing: rustig blijven en terug denken aan de tijd dat ik nog wel eens aan de visserijdagen meedeed en staand want van 100 m of lijnen met 50 haken moest hanteren.
Vlees in de vuller gedaan en persen maar. Paniekmoment 3: worstvullen kost bizar veel kracht. Met volle kracht persen levert een zich heel langzaam vullende worst op. Oplossing: krachttraining en steroiden. Het worstvullen ging overigens een stuk sneller naarmate de vuller leger raakte, niet te vol doen is hier dus ook het devies. Er zit een flink dood volume in de worstvuller, het laatste restje worstdeeg kreeg ik er uit door een aantal proppen keukenpapier in de vuller mee te persen.
De smaak? Kijk nu eens naar de foto boven deze post, wat denk je? De combinatie van salie, gember en knoflook doet het uitstekend. De bite was super en de structuur perfect. Heel tevreden was ik.

Het is nu mooi geweest met worstposts, anders moet ik deze blog omdopen tot worstlog maar die naam is al geclaimed. Blogworst kan nog wel maar eerst maar eens wat ander voedsel voorlopig.