Na lyrische verhalen van vriend BKP ook maar eens wulken aangeschaft. Had ze al wel eens gegeten bij Flo in Amsterdam en vond ze toen wel lekker.
Wulken in huis maar wat nu te doen? De terecht door Johannes van Dam heilig verklaarde Alan Davidson heeft in zijn klassieker "North Atlantic Seafood" niet zo heel veel over wulken te melden. Het beestje heet officieel Buccinum undatum en leeft voornamelijk van andere schelpdieren maar ook van aas. Een roofslak dus. Het dekseltje van kalk waar de wulk zich mee kan afsluiten bij droogte en onraad heet het operculum.
Eerst de beesten gewassen en op aanraden van de onvolprezen BBC food website een tijdje laten staan in zout water. Dat was wel een goed idee want er kwam nog best wat smurrie uitzetten. Een court bouillon gemaakt van prei en venkel afsnijdsels, sjalot, peper, zout en nog wat sichuan peper. De beesten daar 8 munuten in laten koken en laten afkoelen. De kookboeken waarschuwen ook dat te lang koken tot taaie wulken lijdt. Terecht, want mijn wulken waren eigenlijk wat te stevig alhoewel ik me met de 8 minuten kooktijd netjes aan de aanbevolen tijd had gehouden. Je kunt de wulken als ze gaar zijn zo uit hun huisje trekken en het operculum verwijderen. Aan het eind van het spierlichaam bevindt zich de maag die er makkelijk af te halen is. Wulken waren wat taai maar met een zelfgemaakte mayonaise best te eten.
vrijdag, februari 23, 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten