Trouwe lezers van dit blog weten dat ik wel eens wat "gezondheidsproblemen" heb gehad. De vraag is dan natuurlijk: hoe komt het dat je op 39 jarige leeftijd met een enorme tumor in je dikke darm loopt te sjouwen?
Verschillende verklaringen dringen zich op:
1) De religieuze waarbij er een bovennatuurlijke grootheid verantwoordelijk is voor de tumor, en ook voor mijn toch wel zeer gelukkige "genezingsproces". Het moge duidelijk zijn dat dit onzin is. Waarom een heiden als ik wel goed op de chemo reageert en ziekenhuizen en vluchtelingenkampen overal ter wereld volliggen met slachtoffers die nog niet eens de kans hebben gehad om voor een heidense leefwijze te kiezen is wat lastig te verklaren voor de reli's. Ze bedoelen het meestal goed maar soms wil je ze eventjes meenemen naar de afdeling kinderoncologie als er weer eens eentje aanbiedt om voor je genezing te bidden.
2) De natuurwetenschapper als ik weet dat het allemaal domme pech is, kanker op je 39ste. Gezond voedingspatroon, BMI van laag in de 20, geen kanker in de familie. Het kan niet altijd feest zijn, soms zit het niet mee. En waarom reageerde ik dan weer goed op de chemo's? Dat is dan weer mazzel hebben. Net de juiste eigenschappen van de tumor.
3) Voeding. Kijk, nu komen we op een voor dit blog relevante hypothese. Ik geloof er niet in overigens. Maar er zijn vele (ex) kankerpatienten die zich heel erg druk gaan maken om hun voedingspatroon. Vandaar deze post.
Mijn ziektegeschiedenis tot nu toe is niet wonderbaarlijk, het komt vaker voor dat mensen met niet operabele levermetastasen na chemo behandelbaar zijn en genezen. Helaas ook weer niet zo vaak als we willen. Dus is het misschien een geruststelling om het voedingspatroon van een goede respondent als ik onder de loep te nemen. De posts op dit blog geven een redelijke indruk, de ergste junkfood- en afhaal Chinees uitspattingen staan er niet op maar in het algemeen eet ik vrij uitbundig en schuw daarbij zeker geen flink glas drank.
Het enige waarvan ik soms ziekelijke hoeveelheden naar binnen werk: Oesters! Bij voorkeur met Jenever of een witte Bourgogne. Als ik ooit mijn baan kwijtraak of eens iets anders wil gaan doen schrijf ik een boek: Dr. Jurgens antikanker oesterdieet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten