vrijdag, augustus 31, 2007

Pandankoekjes.

Koken met een kleuter, dat moet je een beetje opleuken. Dus kocht ik een flesje voedselkleurstof om groene koekjes te gaan maken. Bij thuiskomst bleek ik groene kleurstof met pandanaroma te hebben aangeschaft.
Pandan?
Ik kende wel Pandanrijst, gearomatiseerd met pandanblad via de wortels. Ja, ja dat zal wel. Na wat verdieping vond ik dat pandan een schroefpalm is waarvan de bladeren in de Aziatische keuken wordt gebruikt. De geur uit het flesje bleek ik wel degelijk te kennen van Indiase en Surinaamse toetjes. Ook de zak pandanrijst in mijn keukenkastje ruikt naar pandan uit een flesje.
Mijn flesje bevat natuuridentiek aroma, oftwel chemische nep pandan. Wat zal het zijn: 2-acetyl-1-pyrroline, 3-methyl-2-(5H)-furanone of toch 3-hexanol, 4-methylpentanol, 3-hexanone en 2-hexanone? (met dank aan McGee en de spice pages, een briljante site over kruiden en smaakmakers)

Pandanblad wordt dus gebruikt voor het aromatiseren van rijst en zoete gerechten. Er is nep op de markt, pandanrijst kan ook met "natuuridentieke" aroma's zijn behandeld.

Koekjes gemaakt: klein scheutje uit het pandanflesje, meel, boter, suiker, kneden, bakken, u kent het wel.
Geen groene koekjes maar best lekker. De geliefde kleuter kon er niet vanaf blijven.

Geen opmerkingen: