Chemo's, misselijkheid en eten

Deze eerste post gaat over mijn ervaringen met eten tijdens chemokuren.

Misselijkheid is een veel voorkomend bijverschijnsel van chemotherapie. Er zijn verschillende typen medicatie tegen misselijkheid, zofran, een middel dat op het centraal zenuwstelsel werkt en daar de misselijkheid onderdrukt en middelen als domperidon en metoclopramide die de maag lediging stimuleren.
Tijdens de eerste kuren had ik nergens last van en hielpen deze middelen wel een beetje. Na een kuur of drie/vier kreeg ik last van misselijkheid tijdens het chemo infuus. Dit is een heel bekend verschijnsel en in feite een soort Pavlov effect. Omdat je weet dat je misselijk gaat worden associeer je de ruimte waarin de chemo wordt toegediend, maar ook de geuren die je tijdens de toediening ruikt, met misselijkheid. Hier helpen bovengenoemde middelen niet tegen. Mijn eerste advies is daarom, niet eten tijdens de chemo infusen in het ziekenhuis. Ik heb zelf een aversie tegen bepaalde soorten snoep en automatenkoffie overgehouden aan mijn chemokuren.
Wat voor mij beter werkte dan de standaard middelen was het gebruik van marihuana. Het voordeel hiervan is dat je ook honger krijgt. Ik heb een verdamper gekocht bij de apotheek en rookte dan tijdens mijn kuren vlak voor het avondeten een beetje.
Ik ben altijd erg geinteresseerd geweest in eten en had daarom ook tijdens de kuren weinig moeite met eten. Mijn misselijkhijd bestreed ik ook door het lezen van kookboeken en boeken over eten. Drop eten werkte ook goed tegen misselijkheid, waarschijnlijk omdat je dan lang een lekkere smaak in de mond hebt.
Probleem met een van de typen chemo die ik kreeg (oxaliplatin) is de neuropathie, je handen en voeten, maar ook je keelholte worden gevoelig voor koude. Drinken uit de koelkast was heel vervelend en ik heb dan ook veel thee met melk gedronken.
In het algemeen denk ik dat je vooral geen remmingen met eten moet hebben tijdens chemo's. Eet wat je lekker vindt!