De wilde Pacifische zalmen kun je onderscheiden op basis van de rivier waar ze ooit geboren zijn. Sommige van deze rivieren brengen een populatie zalm voort met bijzondere eigenschappen. De zalm afkomstig van de Copper River uit Alaska is bloedrood en is een van de vetste soorten wilde zalm. Tijdens ons bezoek aan Seattle was het net tijd voor deze Copper River Salmon, een delicatesse die alleen in Mei-Juni verkrijgbaar is en gelukkig nog niet wereldwijd bekend.We logeerden bij vrienden die uiteraard in het bezit waren van een barbecue dus simpelweg gegrild met wat peper en zout. Superlekker. Er is Sockeye en King (ook wel Chinook genoemd) Copper River zalm. Op de foto zie je Sockeye, een stuk kleiner dan de Kings, ongeveer 600 gram voor een halve gefileerde zalm. De King is iets vetter en kan zeer groot worden.
In de supermarkt waar ik deze zalm kocht verkochten ze een nog zeldzamere soort: witte zalm. Op de foto zie je rechts de gewone wilde King zalm en links de witte variant. Waarom deze zalmen wit zijn is niet bekend. Ze worden gewoon tussen de roze zalmen gevangen en het is dus niet zo waarschijnlijk dat ze een dieet volgen waardoor ze minder van de kleurstofhoudende garnalen etc. binnenkrijgen waardoor de zalmen hun kleur krijgen. (bij kweekzalmen wordt deze kleurstof gewoon door het voer gemengd) Waarschijnlijker lijkt het mij dat er sprake is van een mutante zalm die het pigment (caroteen) niet goed kan opnemen of in het vlees kan opslaan. Over de smaak kan ik helaas niets zeggen.
Op een feestje ter ere van de verjaardag van mijn echtgenote bracht iemand Pacifische oesters mede. Onwaarschijnlijk veel vlees in de schelp. Rauw hebben ze een smaak die ik als bijna boterachtig zou willen omschrijven. Op de foto zie je een oester die eventjes op de BBQ heeft gelegen en iets steviger is geworden. Onze oesters zijn wat verfijnder en geschikter om rauw te eten maar voor grillen zijn deze Pacifische oesters superieur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten