Spam, Spam, Spam, Spam, Spam and Spam.

In een Engelse supermarkt kocht ik deze collectors edition Spam, voor alle Monty Python fans. Ik zal het niet opeten, ondanks het feit dat er geprobeerd is met knoflook nog iets smakelijks van te maken.
Spam is erg populair op de Polynesische eilanden. Volgens Paul Theroux (in, the happy isles of Oceania) komt dat omdat de zoete smaak van Spam op mensenvlees lijkt, wat deze voormalige kannibalen dan weer zou aanspreken.

Ook bizar is de varkens- en hambouillon, wel een mooie aanvulling op mijn collectie buitenlandse bouillonblokjes.

Wat mij verder opviel was de enorme diversiteit aan kruiden in de Engelse supermarkten. Goede kwaliteit vanille in aluminium buisjes, Asafoetida en Zwart Uienzaad, dat heb ik nergens anders in Europa in een supermarkt aangetroffen. Misschien is Engeland wel een echte multiculti samenleving?