Vandaag in Trouw een mooi artikel over het Berkshire varken dat we met een aantal mensen bijna volledig hebben verwaard en waarover ik hier eerder uitvoerig heb bericht.
In Nederland is het zo ongebruikelijk geworden wanneer particulieren zelf een varken verwerken dat de landelijke pers er over schrijft. Vroeger was dat hier anders natuurlijk, maar in sommige delen van Europa is het zelf slachten en verwaarden van een varken gelukkig nog steeds gebruikelijk.
Een voordeel van een Wetenschappelijke baan is dat je altijd met veel verschillende Nationaliteiten samenwerkt. Zo heb ik een Servische collega die onlangs nog even in zijn geboortedorp was om daar een paar varkens te slachten. Een jaarlijks terugkerend festijn. De mannen doen het zware werk en zijn door drankgebruik aan het eind van de dag zo uitgeteld dat de vrouwen het grootste deel van de verwerking voor hun deel nemen. Ik was er graag bijgeweest.
In ieder geval kreeg ik een paar Servische worsten die de dorpsslager van het varken gemaakt had. Ongeveer 25 cm lang, vrij dunne varkensdarm, licht gedroogd en vrij zwaar gerookt. Volgens de instructies heb ik ze zachtjes gebakken tot het velletje krokant was. Deed een beetje aan onze rookworst denken maar dan met meer smaak en knapperig korstje. Omdat de worst ook iets gedroogd was vrij stevig van structuur en niet heel sappig. Erg lekker!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten